Wart lektury tekst na portalu rynekisztuka, odnotuję fragment, a zainteresowanych tematem odsyłam do całości tekstu  POBIERZ Sztuka, mimo że jest klasyfikowana jako dobro luksusowe, nie spełnia wszystkich typowych kryteriów tej kategorii. Jest to dobro publiczne, które może być konsumowane bez posiadania, a jej wartość nie jest determinowana przez tradycyjne mechanizmy rynkowe. Sztuka stoi w opozycji do rynkowych zasad, co czyni ją unikalnym elementem w świecie dóbr luksusowych. Dzieła sztuki wyróżniają się, podkreślają indywidualny styl i tworzą atmosferę sprzyjającą refleksji. To nie tylko prestiż wynikający z posiadania unikalnego obiektu, ale także osobisty wymiar – możliwość otaczania się czymś, co rezonuje z naszymi wartościami, historią czy gustem. W tym sensie sztuka jest luksusem dostępnym dla tych, którzy cenią nie tylko rzeczy, ale i idee, które za nimi stoją.

Publikacja Kolekcja i tożsamość. Kolekcjonerstwo warszawskiej burżuacji i inteligencji pochodzenia żydowskiego jako wyraz identyfikacji kulturowo-narodowej (1880-1939) została poświęcona kolekcjom przedstawicieli szczególnej, w dużej mierze zapomnianej warstwy – warszawskiej burżuazji i inteligencji pochodzenia żydowskiego. Jest to praca wielowymiarowa (można by ją nazwać „rozprawą dygresyjną”), w której kolekcjonerstwo – mimo że stanowi główną oś refleksji – jednocześnie jest punktem wyjścia dla rozważań nad szeroko rozumianą relacją człowiek – historia kultury – historia społeczna. W najbardziej podstawowym, historycznym wymiarze jest to książka poświęcona istotnemu fragmentowi życia kulturalnego Warszawy sprzed 1939 roku. W obszarze badań nad kolekcjonerstwem wnosi uzupełnienie do typologii polskich kolekcji o endemiczny gatunek – kolekcję warszawską, do której ukonstytuowania walnie przyczyniło się stołeczne mieszczaństwo, także to pochodzenia żydowskiego. Zawiera propozycję metodologiczną zastosowania narratologii w studiach nad kolekcjami, umożliwiającą odczytanie biografizmu kolekcji. Jest też – bardziej w rezultacie niż w zamiarze – próbą krytycznego oglądu specyfiki polskiej kultury narodowej, przyczynkiem do refleksji nad istotą polskiej tożsamości. INFO

Wystawa Sezamie, otwórz się! Nabytki nowe i nie tylko. Muzeum Narodowe w Kielcach, jak większość instytucji tego typu, na wystawach stałych udostępnia jedynie niewielki procent swoich zasobów. A co dzieje się z pozostałymi muzealiami? Przechowywane w magazynach, są niedostępne na co dzień dla publiczności. Dlatego tematem ekspozycji, prezentowanej od grudnia 2024 do marca 2025 roku, będą nieeksponowane lub rzadko pokazywane obiekty, znajdujące się w zbiorach Muzeum. A ponieważ do zadań muzeum oprócz przechowywania, opracowywania i konserwowania muzealiów należy także powiększanie zbiorów, będzie to okazja, aby zaprezentować nowe nabytki i spróbować zapoznać zwiedzających z zasadami, według których tworzy się kolekcje, oraz przedstawić drogę, którą przebyć musi dana rzecz, zanim włączona zostanie do muzealnego inwentarza. INFO